week #11

In deze blik op de week aandacht voor de Cortex-supercomputer, de race naar steeds lagere kosten, geen frontcasting in de Model Y, het kind in ons en nog veel meer... Dall-e maakte onderstaande afbeelding.

​Cortex 1 en 2
Elon sprak recent over Cortex 1, waarmee hij aangaf dat één supercomputer niet genoeg is. De huidige supercomputer in Giga Texas is al flink aan het werk, maar er komt minimaal nog een tweede Cortex-supercomputer. De voorbereidende grond- en infrastructurele werkzaamheden naderen inmiddels hun einde. 

Binnenkort start de bouw, en mogelijk is Cortex 2 tegen het einde van het jaar operationeel. Deze extra rekenkracht is zeker nodig voor Optimus. De investeringen zijn rond de 5 miljard dollar. Als er tegen het einde van het jaar al duizenden Optimus-robots rondlopen, betekent dat het begin van een enorme nieuwe datastroom. Optimus is natuurlijk nooit "uitgeleerd"; al deze ervaringen moeten worden verwerkt, wat Optimus steeds completer maakt. Hetzelfde geldt voor de datastroom die FSD steeds verder verbetert!
 
Om al dat rekengeweld van stroom te voorzien, wordt momenteel een tweede Megapack-constellatie gerealiseerd. En als de geruchten over de grote aantallen transistors in opslag kloppen, volgt er later mogelijk nog een extra Megapack-site!

​Tesla Semi
Het hoofdgebouw voor de productie van de Tesla Semi is nagenoeg klaar. Binnenin wordt volop gewerkt aan de verdere inrichting. Onderstaande video laat zien dat de funderingswerkzaamheden voor de stamping- en castingmachines bijna afgerond zijn. De komende weken zal het geheel worden ingepakt en uiteindelijk naadloos aansluiten bij de al bestaande productiehal. De productie wordt eind 2025 of begin 2026 verwacht. 

Goedkoop en schoon
De Spaanse onafhankelijke energieproducent Zelestra heeft een Power Purchase Agreement (PPA) getekend met Tesla om 57 MW aan capaciteit te verkopen uit zijn aankomende zonne-energieprojecten. Steeds meer energie voor Tesla's Europese Superchargers komt van duurzame bronnen zoals deze. Power Purchase Agreements zorgen voor goedkopere €/kWh voor ons aan de Supercharger, geven ontwikkelaars vertrouwen om te investeren in meer hernieuwbare energie en versnellen de overgang naar een schoner elektriciteitsnet. Met 1,5 TWh per jaar en nog steeds groeiend, is Tesla Charging al een van de grootste energieafnemers in Europa.

LFP voor Cybercab?
In onderstaande video van The Limiting Factor wordt de mogelijkheid besproken dat de Cybercab een LFP (lithium-ijzer-fosfaat) 4680-batterij zal gebruiken. Tijdens het We, Robot-evenement en Battery Day hintte Tesla hierop. Hoewel LFP-cellen bekendstaan om hun lagere energiedichtheid en vaak in prismatische vorm worden gebruikt, zou een LFP 4680-batterij voordelen hebben, zoals de laagste kosten op de markt, ideaal voor de Cybercab.
 
Tesla lijkt waarschijnlijk in-house LFP-cellen te produceren, gezien een patentaanvraag voor LFP-kathodemateriaal en succesvolle proeven. Historisch gezien gebruikt Tesla prismatische LFP-cellen, maar een 4680-formaat zou logisch zijn voor een "werkpaard"-cel zoals voor de Cybercab, vanwege kosten, schaalbaarheid en levensduur.

De belangrijkste prioriteit voor de Cybercab is lage kosten per kilowattuur per cyclus. LFP is goedkoper dan nikkelcellen, heeft een langere levensduur (4000 vs. 1500 cycli), en de 4680-vorm en het droge coatingproces kunnen de productiekosten verder verlagen. Hoewel nikkelcellen een hogere energiedichtheid hebben, wegen de kostenvoordelen van LFP zwaarder, zelfs bij recycling en efficiëntie. Een LFP 4680 zou een bereik van ongeveer 420 kilometer kunnen bieden voor een Model 3 en 490 kilometer voor de Cybercab dankzij diens hogere efficiëntie.

​Belang lage kosten Cybercab
We zien dat de Cybercab volop proefritten maakt op het eigen terrein in Giga Texas voordat hij later dit jaar ook buiten de hekken zijn rondjes gaat maken. Een productiestart wordt in 2025 verwacht, met massaproductie in 2026.

​De belangrijkste succesfactor voor robotaxi’s is de lage kosten per kilometer mobiliteit. Dit zal uiteindelijk de snelheid van de transitie bepalen van het huidige ICE-eigendom naar BEV-eigendom en uiteindelijk naar een autonoom rijdende BEV in een ride-hailing-netwerk. Deze transitie kan 10 tot 15 jaar duren en zal ook invloed hebben op andere vormen van mobiliteit, zoals trucks, schepen en grootschalige (thuis)energieopslag. De transitie wordt gedreven door extreem lage kosten in vergelijking met alternatieven, geholpen door batterij-innovaties en schaalvoordelen—mits de overheid dit niet verstoort met overmatige belastingen en regels.
 
Om een beeld te krijgen van de lage kosten per kilometer (of mile) plaatste @alojoh op Xonderstaande berekening. Met idle miles (kilometers die de auto leeg rijdt om iemand op te halen) en een marge van 40% voor Tesla, komt dit uit op $0,36 per mile. Omgerekend naar euro’s en kilometers is dat circa 21 cent per kilometer. Met 21% BTW komt dit op 25 cent per kilometer.

​Tesla Shop gadgets
De Tesla Shop doet goede zaken met schaalmodellen, zoals die van Optimus. Vaak is de beschikbare voorraad snel uitverkocht. Het is best leuk om eens door de shop te bladeren en te zien wat er allemaal te koop is. Nu is ook de opwindbare Cybertruck toegevoegd aan het Europese assortiment.

Over de Cybertruck gesproken: het gerucht gaat dat Tesla de Cybertruck in Australië gaat verkopen. Ook over de verkoop in China wordt al een tijd gespeculeerd. In de VS is het wachten op de achterwiel aangedreven “basisversie” om de volumes te verhogen.
 
De Cybertruck zal geen volumemodel worden zoals de Model 3 of Y. Toch is de Cybertruck belangrijk in het transformatieproces dat Tesla doormaakt op weg naar een AI & Robotics-bedrijf. In onderstaande video (over de Model Y) spreekt Lars Moravy over het belang van de nieuwe technologie in de Cybertruck voor de logistieke keten, vooral voor de Cybercab. Het gaat straks bij dat voertuig om gigantische aantallen en tier 1-leveranciers moeten ook de kans krijgen om te investeren en op te schalen. De Cybercab krijgt namelijk de 48-volt technologie, ethernet-achtig netwerk, uiteraard drive-by-wire (er is zelfs geen stuur), brake-by-wire (zoals ook in de Model Y), castings en meer.

​Casting Model Y
Tesla heeft bij de nieuwe Model Y geen Gigacasting aan de voorzijde toegepast. In plaats daarvan heeft Tesla ervoor gekozen om wereldwijd een uniforme carrosserie te gebruiken zonder frontale casting. Dit vermindert de complexiteit van de toeleveringsketen en vergroot de uitwisselbaarheid van onderdelen. Tegelijkertijd is de achterste casting verbeterd: deze is volledig opnieuw ontworpen, met een gewichtsvermindering van 7 kg (van 67 kg naar 60 kg), een gehalveerde bewerkingstijd en een stijvere structuur, wat de rijdynamiek en actieradius ten goede komt. Deze inzichten komen uit een interview van Sandy Munro met Lars Moravy, Tesla’s VP of Vehicle Engineering. Hoewel de frontale casting momenteel is verdwenen, is de kans groot dat Tesla in de toekomst weer terugkeert naar een casting achter én voor, mogelijk met hun innovatieve "unboxed" assemblagemethode voor de Cybercab.

​Laten we eindigen met een lach
Tesla’s staan natuurlijk bekend om hun enorme koppel. Dit maakt vaak het kind in ons los. En dat geldt niet alleen voor volwassenen...